مطالعه تجربی نکروز حرارتی در فرآیندهای سوراخکاری معمولی و سرعت بالای استخوان

بی¬حرکت¬سازی داخلی قطعات شکسته شده استخوان، مبتنی بر سوراخکاری موضع شکستگی و ثابت کردن آن بوسیله تجهیزاتی است که به استخوان پیچ می¬شوند. در حین سوراخکاری، احتمال دارد دما از محدوده مجاز c°47 فراتر رفته، آسیب جبران¬ناپذیر نکروز حرارتی بر جای گذارد. در تحقیق حاضر، روش¬های سوراخکاری استخوان مورد بررسی قرار گرفته¬اند تا شرایط مناسب به لحاظ ایجاد حداقل آسیب گرمایی تعیین گردد. آزمون¬های سوراخکاری با استفاده از دو روش معمولی و سرعت بالا بر روی استخوان ران گاو انجام پذیرفت و میزان ازدیاد دما در موضع سوراخکاری، مدت زمان افزایش دما و نیروی محوری ماشینکاری ثبت گردید. نتایج نشان می¬دهند که در سوراخکاری معمولی، در تمامی حالات میزان گرمای تولیدی فراتر از حد مجاز بوده و وقوع نکروز حرارتی اجتناب¬ناپذیر خواهد بود. از سوی دیگر، افزایش سرعت چرخشی مته تا rpm 7000 در سوراخکاری سرعت بالا، موجب کاهش شایان توجه نیروی محوری و همچنین سبب افزایش میزان تخلیه حرارت به خارج بوسیله براده¬ها و در نتیجه کاهش میزان ازدیاد دمای موضع سوراخکاری تا نزدیکی حد مجاز می¬گردد. با افزایش بیشتر آن، به علت عدم تغییر مقدار نیرو و همچنین، به دلیل افزایش اصطکاک بدنه مته و براده¬ها با جدار سوراخ، میزان ازدیاد دما روند صعودی پیدا می¬کند.